|
|
| Autyzm
Autyzm jest zaburzeniem rozwojowym, które najczęściej ujawnia się w ciągu pierwszych trzech lat życia, jako rezultat zaburzenia neurologicznego (def. autyzmu wg. ASA).
Termin "autyzm" w odniesieniu do zaburzenia wystepującego u dzieci został wprowadzony przez amerykańskiego psychiatrę Leo Kannera w 1943 r. Opisał on grupę 11 dzieci, u których w bardzo wczesnym okresie życia pojawiły się charakterystyczne trudności i odmienności w rozwoju. Początek zaburzeń w rozwoju pojawiał się w 1 roku życia, zaś pełny obraz autyzmu obecny był przed 3 rokiem życia. Wspólną, nietypową cechą zachowania tych dzieci było izolowanie się, preferowanie samotności oraz brak dążenia do kontaktów z innym osobami. Ten specyficzny wzorzec zachowania, Kanner nazwał autyzmem wczesnodziecięcym, nawiązując do greckiego słowa autos (sam). Od czasu opisu sporządzonego przez Kannera nastąpił duży postęp w wiedzy na temat autyzmu. Wyodrębniono trzy podstawowe sfery, w których ujawniają się charakterystyczne dla tego zaburzenia nieprawidłowości (triada autystyczna).
Są to:
- ograniczona zdolność tworzenia relacji z innymi ludźmi i uczestniczenia w interakcjach społecznych,
- zaburzona umiejętność komunikowania się,
- obecny w zachowaniu schematyzm, ograniczony repertuar aktywności i zainteresowań połączony z brakiem wyobraźni (WHO).
Autyzm został uznany przez Organizację Narodów Zjednoczonych za jeden z najpoważniejszych problemów zdrowotnych świata, obok nowotworów, cukrzycy czy AIDS. W ostatnich latach wzrost częstości diagnozowania zaburzeń ze spektrum autyzmu jest tak duży, że zaczęto mówić o epidemii autyzmu.
Szacuje się, że w Polsce żyje ok. 40 tys. osób z rozpoznanymi różnymi zaburzeniami ze spektrum autyzmu.
Bibliografia:
Pisula E. (2014). "Autyzm. Przyczyny, symptomy, terapia".
Komender J., Jagielska G., Bryńska A. (2009). "Autyzm i zespół Aspergera".
Internet: portal dla lekarzy "Oczy otwarte na autyzm".
Autor: Szpital |
|
|
